امام علی علیه السّلام فرمودند:
و اعلموا أن القرآن هو الناصح الذي لا يَغُشُّ و الهادي الذي لا يضلُّ و المحدث الذي لا يکذب و ما جالسي القرآن احدٌ الا قام عند بزيادة او نقصان زيادة في هدي او نقصان من عمي.

بدانيد که همانا قرآن پندآموزي است که در کار او فريب وجود ندارد و هدايت گري است که گمراه نمي کند و سخنگويي است که دروغ نمي گويد، هيچ کسي نزد قرآن نمي نشيند مگر اين که وقت بلند شدن و جداشدن در او زيادت و يا نقصاني ايجاد شود، زيادي در هدايت و نقصان در جهل و بي خبري او.
نهج البلاغه، خطبه 176